Z czego wykonywane są powłoki antykorozyjne konstrukcji stalowych?

Konstrukcje stalowe są nieodłącznym elementem otoczenia. Hale, mosty, maszty, wieże i dziesiątki innych budowli stały się znakiem naszych czasów. Jednak ich kondycji, a wraz z nią przydatności i bezpieczeństwu zagraża przede wszystkim korozja. Konstrukcje stalowe możemy chronić powłokami antykorozyjnymi. Przedstawiamy w poniższym wpisie, z jakich materiałów można je wykonać.

Przechytrzyć korozję

Chociaż stal należy do jednych z trwalszych i bardziej wytrzymałych materiałów, to wobec działania korozji jest bezbronna. Otaczające konstrukcję stalową środowisko, a zwłaszcza woda pod różnymi postaciami wywołują reakcję chemiczną lub elektrochemiczną prowadzącą do zmian w jej strukturze. Zewnętrznym objawem korodowania jest warstwa czerwonawej rdzy oraz stopniowa utrata jednolitej i zwartej budowy. Korozja wywołuje nie tylko defekt estetyczny, ale niszczy całą konstrukcję, zagrażając jej stabilności. Konsekwencje tego procesu mogą mieć tragiczne następstwa. Dlatego nie wolno do nich dopuścić i zrobić wszystko, by nie doszło do rozwoju korozji.

Najskuteczniejszą metodą jest odizolowanie konstrukcji stalowej od warunków otoczenia, w którym została wzniesiona. W tym celu idealnie sprawdzają się powłoki antykorozyjne tworzone za pomocą zestawów malarskich. W ich skład wchodzą różne rodzaje farb antykorozyjnych, których właściwości osiągamy dzięki składnikom takim jak: lepiszcza, pigmenty, napełniacze, rozpuszczalniki oraz inne dodatki. Kombinacja tych substancji sprawia, że farba tworzy na stalowej powierzchni ściśle przylegającą trwałą warstwę powstrzymującą przebieg reakcji odpowiedzialnych za korodowanie.

Wśród produktów przystosowanych do pokrywania metali znajdziemy następujące typy farb:

  • akrylowe – jednoskładnikowy wyrób zawierający żywice akrylowe, chroniący konstrukcję stalową przed wpływem kwasów, zasad, wody i promieniowaniem UV. Wyróżniają je też właściwości dekoracyjne, stosuje się we wznoszonych mostach, elementach dróg;
  • alkidowe – jednoskładnikowe rozwiązanie odznaczające się krótkim czasem wysychania, wykorzystywane do budowanych lub odnawianych hal, kontenerów itp.;
  • epoksydowe – produkty dwuskładnikowe korzystające z właściwości żywic epoksydowych. Doskonale kryją powierzchnie i znajdują wszechstronne zastosowanie, gdyż zasychają już przy temperaturze -5oC;
  • etylokrzemianowe – termoodporne, więc sprawdzające się w piecach, rurociągach, w których tworzą trwałą powłokę w temperaturze +500oC;
  • poliuretanowe – typ dwuskładnikowy odporny na działanie czynników chemicznych, atmosferycznych oraz mechanicznych, popularne w wielu typach konstrukcji stalowych także o charakterze przemysłowym;
  • poliwinylowe – jednoskładnikowe, szybkoschnące, doskonałe do zabezpieczenia kontenerów i słupów elektroenergetycznych;
  • silikonowe – odporne na wysokie temperatury od +200oC do +600oC, nie tylko izolują powierzchnię, ale też wprowadzają walor dekoratorski na rurociągach, kominach, piecach;
  • inne – np. poliwinylowo-akrylowe, chlorokauczukowe, alkidowo-chlorokauczukowe, epoksydowo-poliuretanowe, wodne.

Siła warstw w powłoce antykorozyjnej

Bogata i zróżnicowana oferta systemów malarskich pozwala na dobór produktów dopasowanych do właściwości i przeznaczenia konstrukcji stalowej oraz warunków otoczenia, które mają na nią wpływ. Wybór systemu malarskiego powinien być już określony na etapie projektowania obiektu, gdyż prace związane z wykonaniem zabezpieczenia antykorozyjnego wymagają precyzyjnego zaplanowania.

W tworzeniu zabezpieczenia antykorozyjnego kluczową rolę odgrywa czas. Konstrukcję stalową należy zaizolować możliwie najszybciej, jak tylko to jest możliwe. Nie można rozpocząć aplikacji powłoki, zanim powierzchnia nie zostanie odpowiednio przygotowana, czyli oczyszczona z wszelkich zanieczyszczeń najlepiej metodą strumieniowo-ścierną lub z użyciem myjki ciśnieniowej.

Na tak przygotowane podłoże nakłada się antykorozyjny podkład. Musi on odznaczać się najlepszą przyczepnością, gdyż to on wchodzi w bezpośredni kontakt z powierzchnią stali. Stanowi podstawową warstwę ochronną, dlatego wybieramy preparat zawierający pył cynkowy lub pigmenty niedopuszczające do reagowania jonów stali z otoczeniem. Następnie tworzymy warstwę pośrednią jedną lub złożoną z kilku kolejnych. Jej rolą jest nadanie powłoce antykorozyjnej odpowiedniej grubości stanowiącej o jej skuteczności w powstrzymywaniu wpływu czynników zewnętrznych. Ostatnim elementem jest warstwa nawierzchniowa. To ona jest wystawiona na działanie elementów otoczenia, ale też odpowiada za efekty estetyczne, zatem oprócz wytrzymałości, musi odznaczać się właściwościami dekoratorskimi.

Warstwowa budowa powłok antykorozyjnych zapewnia konstrukcji stalowej wzmocnioną ochronę. Z tego powodu stosuje się produkty, których właściwości antykorozyjne wzajemnie się uzupełniają. Kolejne warstwy malujemy po tym, jak wcześniejsza dokładnie wyschła i zespoliła się z powierzchnią obiektu. Malowanie metodą natrysku wysokociśnieniowego gwarantuje precyzyjne i równomierne pokrycie farbą wszystkich ścianek oraz elementów złącznych stalowej konstrukcji.